Parentyfikacja
Dziecko, które przedkłada potrzeby innych ponad swoje własne, zazwyczaj wzbudza w otoczeniu bardzo pozytywne emocje. Kiedy bierze na siebie obowiązki rodziców, kiedy się o nich troszczy, wówczas najczęściej jest także stawiane za wzór do naśladowania innym dzieciom. Jednak rzadko kto zastanawia się nad tym, jaką cenę płaci dziecko za to, że znajduje się w tak toksycznej dla niego sytuacji. Zatem, czym jest parentyfikacja? I w jaki sposób można sobie z nią poradzić? Bezinteresowna, altruistyczna postawa wydaje się jednoznacznie godna uznania. Taki syn czy córka napawa dumą: „Mam pomocne, zgodne dziecko, cóż w tym złego? To chyba dobrze, że nauczyłem je myśleć o innych? Że nie jest egoistą?”. Często – co trudno dostrzec – stoi jednak za tym ogromne cierpienie tego dziecka. Gloryfikuje się osoby skupione na potrzebach innych. Nikt jednak nie pyta, jaką cenę płacą za tę postawę. Schemat samopoświęcenia tworzy się zwykle, gdy któryś z opiekunów jest ciężko chory, cierpi na depresję, jest samotny, nieszczęśliwy lub uzależniony. Aby przeżyć, dziecko jak powietrza potrzebuje zaspokojenia