قسمت چهل و دوم، هوشنگ مرادی کرمانی، رشید کاکاوند
اکنون ادامه دارد..قسمت چهل و دوم از فصل اولمهمان: هوشنگ مرادی کرمانی با حضور: رشید کاکاوندکتاب و سایر انتشاراتقصه‌های مجید (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)نشستن واژه در قصه (هوشنگ مرادی‌کرمانی، حسین نیر، فرهنگستان زبان و ادب فارسی)گوشواره (فیلم نامه، (هوشنگ مرادی‌کرمانی)نوشته های پراکنده (صادق هدایت)کوچه (احمد شاملو)شوهر آهو خانم(علی محمد افغانی، ۱۳۴۰)بچه‌های قالیباف خانه (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)مشت بر پوست (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)مهمان مامان (هوشنگ مرادی کرمانی، نشر نی)مربای شیرین (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)نه تر و نه خشک (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)پلو خورش (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)کتاب شما که غریبه نیستید (هوشنگ مرادی کرمانی، انتشارات معین)پاریس جشن بیکران (ارنست همینگوی)شخصیتها (شاعر، نویسنده، بازیگر، کارگردان، خواننده، موسیقدان ….)هوشنگ مرادی کرمانی (نویسنده، داستان‌نویس و فیلمنامه نویس ایرانی، نویسنده مجموعه داستان های قصه های مجید، زاده ۱۲۳ ه.خ)صادق چوبک (نویسندهٔ ایرانی، ۱۳۷۷ - ۱۲۹۵ ه.خ)اسماعیل تاج الدین باخرزی (شاعر فارسی‌زبان قرن ششم هجری از باخرز نیشابور)خاقانی(شاعر ایرانی، ۵۹۵ - ۵۲۰ ه.ق)فیلم، سریال، تئاتر ، نمایشنامه و فستیوال…قصه‌های مجید (تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی کیومرث پوراحمد بر پایهٔ کتابی به همین نام از هوشنگ مرادی کرمانی، ۱۳۶۹ ه.خ)مهمان مامان (داریوش مهرجویی، ۱۳۸۲ ه.خ)مربای شیرین (مرضیه برومند، ۱۳۸۰ ه.خ)سایرجایزه هانس کریستیان آندرسن (که گاه جایزه نوبل کوچک هم خوانده می‌شود، جایزه‌ای است بین‌المللی که هر دو سال یک بار از طرف دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان به مؤلفان در زمینه ی ادبیات کودک تعلق می‌گیرد)اشعار و جملات و عباراتامشب به قصه ی دل من گوش می کنی فردا مرا چو قصه فراموش می کنی(هوشنگ ابتهاج)————————تو به من خنديدي و نمي دانستي من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم باغبان از پي من تند دويد سيب را دست تو ديد غضب آلود به من كرد نگاه سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك و تو رفتي و هنوز، سالهاست كه در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تكرار كنان مي دهد آزارم و من انديشه كنان غرق در اين پندارم كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت(حمید مصدق)———————ﻟﺐ ﺑﻮم اوﻣﺪی رخ ﺗﺎزه ﻛﺮدی ﻗﺪت را ﺑﺎ ﻗﺪم اﻧﺪازه ﻛﺮدی ﺗﻮ ﻛﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪه ای رﺧﺖ ﻋﺮوﺳﻰ مکش سرمه ﻛﻪ داﻏﻢ ﺗﺎزه ﻛﺮدی(شعر محلی)———————ستاره آسمون میشمارم امشوبه بالینم میا بیمارم امشو به بالینم میا ای یار شیرینتموم دشمنا بیدارن امشو—————دو چشمان گلم جفت ستاره دکان سرمه را کرده اجاره اگر یک شب بخواب من بیایه خدا بخشد به من عمر دوباره—————در عشق تو خون خوردن و غم، سود نداشتدر صبر گریختیم هم سود نداشتهر حیله که آدمی تواند کردن من با تو بکردم ای صنم سود نداشت(باخرزی)—————جان گر ز غمت چو ابر بهمن گریدوز رنج به صد هزار شیون گریدکو دشمن من تا به من اندر نگردپس بنشیند به درد و بر من گرید(باخرزی)—————نزدیک من ای راحت جانم که توییتو آمده ایی و من بر آنم که توییآخر بر من سوخته ی ساخته دلچندان بنشین که من بدانم که تویی(باخرزی)—————چاکر چو همه نقش خیال تو نگاشتاین فرغت دردناک را چشم نداشتآسوده بدم با تو فلک نپسندید خوش بود مرا با تو زمانه نگذاشت(باخرزی)—————ترسم که اشک در غمِ ما پرده‌در شود وین رازِ سر به مُهر به عالَم سَمَر شود(حافظ)——————در این بازار اگر سودی‌ست، با درویش خرسند است خدایا منعَمم گردان به درویشی و خرسندی(حافظ)—————ای تهی‌دست رفته در بازار ترسمت پُر نیاوری دستار(سعدی)—————لاله‌رخا! سمن‌برا! سروِ روان کیستی؟ سنگ‌دلا! ستم‌گرا! آفتِ جانِ کیستی؟ تیرقدی، کمان‌کِشی، زُهره‌رُخی و مه‌وشی جانْت فدا که بس خوشی، جان و جهانِ کیستی؟ از گُل سرخ رسته‌ای، نرگس دسته بسته‌ای نرخِ شکر شکسته‌ای، پسته‌دهانِ کیستی؟ ای تو به دلبری سَمَر، شیفتهٔ رُخَت قَمَر بسته به کوه بر کمر، موی‌میانِ کیستی؟ دام‌نهاده می‌روی، مست ز باده می‌روی مشت‌گشاده می‌روی، سخت‌کمانِ کیستی؟ شهد و شکر، لبانِ تو، جمله جهان، از آنِ تو در عجبم به جانِ تو، تا خود از آنِ کیستی؟——————در مسلخ عشق جز نکو را نکشند لاغر صفتان زشت خو را نکشند گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز مردار بود هر آنکه او را نکشند—————مهر تو برون آستان اندازم خاک از ستمت بر آسمان اندازم بشکافم سینه و برون آرم دل تا مهر تو در پیش سگان اندازم