قسمت سی و دوم، یاسین حجازی، احسان عبدی پور
اکنون ادامه دارد..قسمت سی و دوم از فصل اولمهمان: یاسین حجازیبا حضور :احسان عبدی پور، سجاد افشاریانکتاب و سایر انتشاراتتاریخ بیهقی(یا تاریخ مسعودی، نوشته ابوالفضل بیهقی، ۴۴۸ ه.ق)تاریخ جهانگشای (عطاملک جوینی، به تصحیح محمد قزوینی، دربارهٔ تاریخ مغول و خوارزمشاهیان و اسماعیلیانِ اَلَموت تا ۶۵۵ قمری)جدال با سعدی در عصر تجدد (کامیار عابدی)از صبا تا نیما (یحیی آرین پور)چرا ادبیات؟ (ماریا وارگاس یوسا، ترجمه ی عبدالله کوثری، انتشارات لوح فکر)قاتلان (ارنست همینگوی)شخصیتها (شاعر، نویسنده، بازیگر، کارگردان، خواننده، موسیقدان ….)یاسین حجازی (نویسنده و پادکستر ایرانی، زاده ۱۳۵۷ ه.خ)سورن کییِرکگارد (نویسنده، الهی دان، شاعر و فیلسوف دانمارکی، از وی به‌عنوان پدر اگزیستانسیالیسم یاد می‌شود، ۱۸۵۵ - ۱۸۱۳ م)بهرام بیضایی (نویسنده، کارگردان، تدوین گر، تهیه کننده، شاعر، مقاله نویس، مترجم، پژوهشگر و استاد دانشگاه ایرانی، زاده ۱۳۱۷ ه.ش)ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی (تاریخ نگار و نویسنده ی ایرانی، دربار غزنوی، ۴۵۵-۳۷۴ ه.خ)سعدی (خطیب، نویسنده و شاعر بزرگ ایرانی، ۶۹۰-۵۸۹ ه.خ)بابک رجبی (موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز و نوازنده و خواننده ایرانی، زاده ۱۳۶۱ ه.خ)تقی رفعت (شاعر ایرانی، مدیر روزنامه تجدد و نشریه آزادیستان و از پیشگامان شعر نو در ایران، ۱۲۹۹ - ۱۲۶۸ ه.خ)عبدالله کوثری (شاعر، مترجم و ویراستار ایرانی، زاده ۱۳۲۵ ه.خ)ابراهیم گلستان (نویسنده، کارگردان، تدوین گر، تهیه کننده، فیلم بردار، عکاس و روزنامه نگار ایرانی، پدربزرگ مانی حقیقی، ۱۴۰۲ - ۱۳۰۱ ه.خ)هوشنگ گلشیری (نویسندهٔ ایرانی و سردبیر مجلهٔ کارنامه، ۱۳۷۹ - ۱۳۱۶ ه.ش)ریدلی اسکات (تهیه کننده و کارگردان بریتانیایی، زاده ۱۹۳۷ م)فیلم، سریال، تئاتر ، نمایشنامه و فستیوال…مرد اشتباهی (آلفرد هیچکاک، ۱۹۵۶ م)جان بی قرار (سجاد افشاریان، احسان عبدی پور)موسیقی ( آلبوم، جشنواره ها ، موسیقی فیلم و ... )سیاوش پارسامنش (خواننده موسیقی نمایش جان بی قرار)ملیکا زاده محمدی (نوازنده ویولون نمایش جان بی قرار)شیما داوود پور (ووکال نمایش جان بی قرار)سوگل اجلالی(نوازنده نمایش جان بی قرار)آوا مغیثی (نوازنده نمایش جان بی قرار)مکان ها-کتاب صوتی-پادکسترخ (امیر سودبخش)سایر-اشعار و جملات و عباراتیکی از بخارا پس از آن واقعه گریخته بود و به خراسان آمده، حال بخارا از او پرسیدند. او گفت: آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند و جماعت زیرکان اتفاق کردند که در پارسی موجزتر ازین سخن نتواند بود. (از کتاب تاریخ جهانگشای)————بزرگش نخوانند اهل خرد که نامِ بزرگان به زشتی برد(سعدی)———--ادبیات برای آنان که به آن‌چه دارند خرسند اند، برای آنان که از زندگی بدان‌گونه که هست راضی هستند، چیزی ندارد که بگوید. ادبیات خوراک جان‌های ناخرسند و عاصی است، زبان رسای ناسازاگاران و پناهگاه کسانی است که به آن‌چه دارند خرسند نیستند. "انسان به ادبیات پناه می‌آورد تا ناشادمان ناکامل نباشد.(بریده ایی از کتاب چرا ادبیات)————بندْ بگسل باش آزاد ای پسر چند باشی بند سیم و بند زر گر بریزی بحر را در کوزه‌ای چند گنجد قسمتِ یک روزه‌ای کوزه‌ٔ چشم حریصان پُر نشد تا صدف قانع نشد پُر دُر نشد(مولوی)————