Emocje w mieście: Wenecja - Joanna Romaniuk
Erasmus to zjawisko zagięcia czasoprzestrzeni. Miasto erasmusowe to abstrakcyjne miejsce, w którym jesteśmy po części mieszkańcem, a po części turystą. Żyjemy na granicy dwóch światów. Poczucie tymczasowości wyostrza zmysły, usprawnia naszą uważność i uwrażliwia na miejskie emocje. Ten odcinek nie jest o Erasmusie. Jest o emocjach. Przestrzeń, którą się otaczamy wpływa na nasz dobrostan psychiczny, czyli na nasze zdrowie i życie. Dlatego tak istotne jest świadome przyglądanie się otoczeniu. O emocjach w Wenecji rozmawiam z Joanną Romaniuk - warszawską architektką i moją dobrą znajomą. Asia studiowała na Iuav di Venezia przez 5 miesięcy doświadczając miasta na pograniczu mieszkanki i turystki. Rozmawiamy przede wszystkim o emocjach związanych z Wenecją. Wypytuję Asię o pierwsze wrażenia związane z miastem, o jego cechy, barwy i tekstury. Jakie są główne emocje, które wiąże z tym miastem? Które miejsca, sytuacje lub zjawiska powodowały ekscytację, zadowolenie, smutek, strach lub przerażenie? Skąd się bierze emocja poczucia winy w Wenecji? Jak wygląda miasto podczas acqua alta? Czy Wenecję czeka koniec? Chciałbyś/chciałabyś wesprzeć podcast Architektura Powinna? Wejdź na Patronite ! Miłego słuchania! Divertiti ad ascoltare! Rozmawia Klaudia Lachcik