Banken en hun risicoklanten: Hoe stichtingen de dupe zijn van antiterrorismebeleid
Een dorpshuis, tafeltennisvereniging of liefdadigheidsinstelling doet er in Nederland al snel een half jaar over om een bankrekening te kunnen openen. Tenminste - als het überhaupt lukt, want banken en andere financiële instellingen zijn dit soort klanten liever kwijt dan rijk. De afgelopen jaren controleren banken hun klanten steeds strenger op witwassen en terrorismefinanciering. Maatschappelijke organisaties zonder winstoogmerk zijn extra vaak de klos. Zij worden internationaal in verband gebracht met terrorismefinanciering en worden door banken automatisch aangemerkt als 'hoog-risicoklanten', blijkt uit onderzoek van Argos. Waar komt dit label vandaan? Is het risico van terrorismefinanciering reëel? En wat gebeurt er als maatschappelijke organisaties geen toegang meer hebben tot het financiële systeem? Presentatie: Eric Arends Redacteur: Saar Slegers