#10 - Aflevering 10: Elma. De vergeten enclave
Als klein meisje zit Elma met gespitste oren stiekem te luisteren naar de verhalen van haar ouders over de oorlog. De verhalen komen regelmatig naar boven in gezelschap van familie en vrienden. Als Elma later naar de kunstacademie gaat, begint ze dieper te graven in dat oorlogsverleden. Ze verbeeldt de verhalen van haar familie in haar schilderijen en opent daarmee ook weer nieuwe deuren. Met haar kunst maakt ze de oorlog bespreekbaar en reconstrueert ze herinneringen voor degenen die het moeilijk vinden woorden te geven aan de verschrikkingen die ze hebben meegemaakt. Elma zelf herinnert zich er niets van. Ze was nog maar een baby van 6 maanden oud, toen de VN ‘safe area’ Žepa, het stadje waar haar ouders met haar en haar broertje wonen, werd aangevallen. Het is dan 27 juli 1995, twee weken na de val van Srebrenica. Door een combinatie van factoren, vindt er in Žepa geen herhaling van Srebrenica plaats. Hoewel alle burgers gedeporteerd worden, volgt er geen massamoord zoals in Srebrenica. Duizenden mensen worden gered van de dood. Maar Žepa is na de oorlog nooit meer geworden wat het ooit was.