50. De allerlaatste

Het is exact twee jaar na onze allereerste podcast-stappen. En wat was het een ongelooflijk avontuur. Tien afleveringen, dachten we; het werden er vijftig. Een paar honderd luisteraars, hoopten we; het werden er vele duizenden. Nu is de cirkel rond. Nog één keer kruipen we achter onze microfoons, met z’n tweeën, maar óók met gasten: we vroegen Ester de Lau (aflevering 30), Leonoor de Cocker (aflevering 36 en 37), Astrid Indekeu (42 en 43) en Sara Coster (21 en 22) om op afstand nog even bij ons ‘aan te schuiven’, en dat deden ze. Zo leuk om hun stemmen nog even te horen! Verder nemen we voor de laatste keer de actualiteit door, blikt Juul terug op haar rol van ons persoonlijke klantcontactcentrum, mogen we allebei nog een laatste hartekreet de wereld in slingeren… én heeft Jelmer nog een verrassing, ook voor Juul :)En nee, we houden het niet droog! Jullie wel?Lieve luisteraars, ontzettend bedankt dat jullie twee jaar met ons mee wilden lopen. We kijken terug op een onvergetelijke reis met even onvergetelijke gesprekken.Zijn we nog iets vergeten?Vast.Maar dan vertel ik je dat gewoonstraks, zonder microfoon.Nu weet je waar ik woonen ik waar jij.Minder dan een stad ligtnog altijd tussen jou en mij,en ergens in het midden een mandie verdween,verscheen,verdween.LinkjesStichting Fiom beheert de Nederlandse DNA-databank en begeleidt donorkinderen en voormalige donoren Stichting Donorkind komt op voor de belangen van donorkinderen in Nederland, en beheert de besloten Facebookgroep voor donorkinderen en donoren.Kijk voor advies en ervaringsverhalen ook eens op de website van het Landelijk Informatiepunt Donorconceptie (LIDC)Volg ons ook op Instagram: @dnazaten

Om Podcasten

Wij zijn Jelmer en Juul. Sinds januari 2021 weten we dat we halfzus en -broer zijn. We zijn donorkinderen van gynaecoloog Jan Wildschut die in de jaren tachtig en negentig zijn eigen zaad gebruikte bij vruchtbaarheidsbehandelingen. We hebben inmiddels meer dan vijftig halfbroers en -zussen. Samen stappen we in de auto, op de fiets of in de trein en gaan we op bezoek bij leden van onze nieuwe familie. Sommigen kennen we al een beetje, anderen zien we voor het eerst in ons leven. Aan hun keukentafels gaan we met hen in gesprek. Wat heeft donorkind zijn voor invloed gehad op je kindertijd? Hoe doe je dat, opeens deel uitmaken van zo’n enorme groep halfbroers en -zussen?Wat betekent het als de maatschappij jouw ontstaan afdoet als een schandaal?En was het dat eigenlijk wel?