Ekscentryczna markiza Luisa Casati

Uosobienie dekadencji. Marinetti twierdził, że jest prawdziwą futurystką, Gabriele D’Annunzio podkreślał, że nie można było obok niej przejść obojętnie. Sama chciała być żywym dziełem sztuki. Na portretach uwiecznili ją Giovanni Boldini, Erté, Kees van Dongen, Giacomo Balla, Man Ray czy Cecil Beaton. W paryskim Ritzu mówiono, że spaceruje hotelowymi korytarzami jak zjawa. Na wysadzanych kosztownościami smyczach wyprowadzała na spacer dwa gepardy, a na szyi, zamiast naszyjnika, nosiła pozłacane węże. Jak naprawdę wyglądało ekscentryczne życie najbogatszej kobiety Europy swoich czasów, która majątek roztrwoniła na ubrania, biżuterię i wystawne przyjęcia?Przygotowując odcinek, korzystałam z następujących źródeł:​Film dokumentalny „Zapomniani. Luisa Casati: markiza, która została kloszardką” ARTE: https://www.arte.tv/pl/videos/097371-006-A/zapomniani/„Infinite Variety: The Life and Legend of the Marchesa Casati” Scot D. Ryersson, Michael Orlando Yaccarino, Quentin Crisp, Wydawnictwo: University of Minnesota Press„The Divine Marquise”, Judith Thurman dla The New Yorker„ The extraordinary life of the 20th century’s most outrageous Venetian” Rob Crossan dla TelegraphPodcastu „Kroniki paryskie” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Om Podcasten

„Kroniki paryskie” Kary Becker to podcast, przybliżający słuchaczom fascynujące historie z miasta świateł: o ludziach, zjawiskach, miejscach. Co działo się za murami słynnego Ritza, o którym śpiewał Fred Astaire i który to hotel był świadkiem rywalizacji Marleny Dietrich i Ingrid Bergman, alkoholowych przygód Ernesta Hemingwaya, modowych popisów Coco Chanel i markizy Luisę Casati czy spacerów dzie-dzica fortuny Woolworthów z pumą na smyczy? Kto w imię piękna był gotowy na kąpiel w arszeniku? I dlaczego kawiarnie, jak Cafe de Flore czy Le Deux Magots, stały się centrum miejskiego życia i stałymi punktami w grafiku dnia paryżan? To miedzy innymi tematy moich paryskich kronik w formie audio.