017_Jestem wystarczająca i zasługuję na najlepsze
W dzisiejszym odcinku zastanawiam się, jak to jest, że troszczymy się najpierw o innych, a dopiero później o siebie. Że stroimy się dla innych, a kiedy zostajemy sam na sam ze sobą wciskamy się w wyciągnięty dres. Że mamy w domu piękne sztućce, ale są dla gości, na specjalne okazje. I, do licha, dlaczego stawiamy sobie warunki, a dopiero po ich spełnieniu uważamy, że jesteśmy wystarczająco dobre, aby na coś zasłużyć?