Tvítala var til í fyrstu og annarri persónu í íslensku og táknuð með fornöfnunum við og þið. Fornöfnin vér og þér táknuðu fleirtölu, það er fleiri en tvö. Með tímanum hvar tvítalan en við og þið fengu fleirtölumerkingu. Vér og þér voru notuð í hátíðlegu máli, því sem kallast þérun.