PP069 Wat heeft je kind écht nodig? Marianne Vanderveen-Kolkena over hechting en samen slapen
Marianne Vanderveen-Kolkena is al bijna 30 jaar een stille, maar aanwezige kracht in de wereld van bewust en betrokken ouderschap. Ze begeleidt vanuit haar eigen praktijk en diverse organisaties al jarenlang gezinnen op het gebied van borstvoeding en hechting van baby’s en kinderen. Tegelijkertijd levert ze met blogs, artikelen en lezingen een belangrijke bijdrage aan bevorderen van de kennis van professionals in de zorg over het belang van borstvoeding en een veilige hechting. Haar inzet voor het verbeteren van de landelijke huilrichtlijn en de landelijke slaaprichtlijn die onder andere door consultatiebureaus worden gebruikt, heeft er mede toe geleid dat gangbare adviezen als ‘laat je baby gewoon een tijdje huilen’ op basis van wetenschap ontkracht zijn. Marianne vertaalde een aantal opvoedboeken, waaronder één van mijn lievelingsboeken over omgaan met baby’s: Veilig samen slapen met je baby van James McKenna, dat onlangs in een geheel vernieuwde en uitgebreide editie verschenen is bij uitgeverij Samsara. Maar Mariannes blikveld is veel breder dan alleen de babyfase van kinderen. De afgelopen jaren heeft Marianne veel onderzoek gedaan naar hoe trauma’s bij kinderen ontstaan en hoe wij dat als ouders kunnen voorkomen. Een belangrijke termen die ze introduceert is: adult supremacy: het domineren van kinderen door volwassen op een schadelijke manier. Ook de term adverse childhood experiences (ingrijpende, ongunstige ervaringen in de kindertijd) zal voorbij komen in het interview. Kortom, Marianne weet zowel uit de praktijk als begeleider als vanuit de wetenschap wat een veilige omgeving voor baby’s en kinderen is. Maar Marianne is ook moeder van vier volwassen dochters en oma van vier kleinkinderen. Dus ook die praktijk kent ze van binnen en buiten. We gaan het in dit gesprek hebben over hoe je als ouder een optimale, veilige plek creëert voor je kind. Het gaat over hechting, borstvoeding, samen slapen, verslavingen en je eigen kindertijd onder de loupe nemen. En dat is allemaal ook interessant als je inmiddels geen baby's of peuters meer in huis hebt.