#22 Przeoczone: Literatura środka, empatia & centrum świata. "apokalipsa ludzi pracy", "Berdyczów" i "Elmet"
Co wspólnego ma „Berdyczów” Marty Kozłowskiej z „Prawiekiem” Olgi Tokarczuk? Czym jest literatura środka? Czy realizm magiczny jest jeszcze żywy w polskiej literaturze? I co z tym wszystkim ma wspólnego Odyseusz? „apokalipsa ludzi pracy” valtera hugo mae (przeł. Michał Lipszyc)– czyli opowieść o samotności i empatii Czy apokalipsa musi być widowiskowa? O niewidzialnej i niskopłatnej pracy kobiet oraz statusie imigrantów Europy wschodniej O potrzebie miłości, choćby najbardziej raniącej, prekarnej rzeczywistości i małych-wielkich końcach A w końcu: o braku języka - trudzie w opisaniu siebie drugiemu człowiekowi oraz doświadczeniu przybyszów poszukujących lepszego świata "Elmet", Fiona Mozley, przeł. Łukasz Witczak, wyd. Pauza Literatura środka – czyli kiedy przede wszystkim liczy się przyjemność lektury – i dlaczego nie powinniśmy się jej bać? - czyli kiedy szukamy postaci podobnych do nas Czym jest wciągnięcie się w literaturę? I dlaczego literatura środka ma największy potencjał rynkowy? Przezroczysty język i barwna fabuła: zarzut czy wartość? Rozpiska tematów: 00:00:53 O nowym cyklu 00:05:00 Marta Kozłowska, „Berdyczów” 00:24:15 valter hugo mae, „apokalipsa ludzi pracy” 00:49:20, Fiona Mozley, „Elmet” [wybaczcie, że maniakalnie mówię „Pan Pierce” a nie, jak powinnam była mówić:: „Pan Price” ] 1:00:40 Czym jest tajemnicza „literatura środka”?