#34 - Dit is mijn grens

Nu we met zijn allen in therapie zitten - wat op zich een prima ontwikkeling is - merken we toch dat we moeite hebben met mensen die de net geleerde therapietaal wel erg stellig verkondigen. Want dat je leert waar je eigen grenzen liggen is een goede zaak, maar wanneer is een grens een behoefte die wordt uitgesproken en wanneer wordt het een eis? Titia’s grens werd in ieder geval duidelijk overschreden toen een man het voor elkaar kreeg om de chloorgeur in het zwembad te overstemmen met zijn parfumwalm en Bianca ontdekt dat blote billen totaal geaccepteerd zijn op het strand.  🧼 Sponsor van deze aflevering YOKUU. Wil jij ook minder poetsen? Haal YOKUU's hardwerkende poetshulpjes dan nu in huis! Ga nu naar YOKUU.nl en gebruik de code wezouden voor 20% korting op je eerste bestelling. 🚨 Wil je méér van ons? We hebben een bonuspodcast: We zouden toch méér doen? Twee keer per maand extra afleveringen waarin we meer van onszelf achter de schermen laten zien, over ADHD kletsen en gatekeeptips geven. Abonneer je nu voor €3 per maand via Substack. Shownotes 💘 Volg ons op Insta en slide in de DM voor je ongevraagde advies en commentaar  💌 Je mag ons uiteraard ook mailen op: wezouden@gmail.com  ↗️ We need moral direction (Substack) 🩸 De menstruatie tracker van The Sync Way 🎧 POM in gesprek met Bianca over haar werk als podcastmaker (Podimo) Wil je adverteren in deze podcast? Stuur een mailtje naar: adverteren@dagennacht.nl Deze podcast wordt gemaakt door Bianca Schrijver en Titia Hoogendoorn, en is onderdeel van het Dag & Nacht netwerk De muziek is van Dixak en 't tegelontwerp van Bastiaan Sizoo. Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Om Podcasten

Als je ooit denkt: ben ik de enige die...? Dan is dit je veilige plek op het internet waar zelfs je goorste gewoontes en je meest neurotische trekjes welkom zijn. Want als er iets is waar vriendinnen Bianca Schrijver (31) en Titia Hoogendoorn (35) achter zijn gekomen nu ze de dertig zijn gepasseerd is dat ze nog steeds niks onder controle hebben. Ze hebben nog steeds irrationele angsten om in de gevangenis te komen, worden regelmatig overvallen door een kwetsbaarheidskater na een avondje socializen, ze zijn nog steeds aan het uitvogelen hoe je echt goede vrienden blijft en komen er hortend en stotend achter hoe je grenzen stelt en incasseert. Kortom, we zouden het zo doen, maar we doen het toch nét een tikkie anders.